Dit zijn onze paarden:

Vidar (28 mei 2004) is een Fjord die als 5-jarige bij ons is gekomen. 

Hij heeft een zwaar eerste levensjaar gehad. Hij heeft een aantal paardenmarkten en -handelaren van dichtbij bekeken. Toen hij een jaar oud was, was hij ondervoed en had hij wormen en hoefzweren. Toen kreeg hij een fijn baasje. Hij groeide bij haar met een andere jonge hengst op aan de Uiterwaarden van de Waal in de Betuwe.

Toen hij drie was en het tijd werd om ingereden te worden, is hij verkocht aan een familie. Zij hebben hem laten beleren bij de Tinkerboerderij in Overijssel. Hij was wat te sterk voor de kinderen van de familie: hij is tijdens een dressuurwedstrijd wel eens de ring uitgerend en ook in het bos ging het wel eens mis.

Sinds juli 2009 woont hij bij ons. Hij is de basis van onze kudde. Vidar leert de kinderen rijden, hij is goed in grondwerkoefeningen en vrijheidsdressuur, hij loopt voor de step en de slee en hij kan een sprongetje maken. Hij heeft zich ontwikkeld tot trotse, zelfbewuste ruin en hij neemt zijn taak in de kudde en in de kinderlessen serieus. Hij is geduldig en behoedzaam met de kinderen.

 
Donna, een D-pony, New Forest, geboren op 1 januari 2000 (1 januari is niet de echte dag, maar dat zetten fokkers in het paspoort als ze alleen het geboortejaar weten). Donna woont sinds 9 oktober 2011 bij ons. Ze is een goed schoolpaard geworden. Ze heeft als manegepaard gewerkt bij Rijmaaran in Drenthe. Ondanks haar traditionele achtergrond heeft ze het Natural Horsemanship nu goed onder de knie. Ze is heel ijverig en dat maakt haar wel eens ongeduldig. Ze houdt niet van grondwerk, maar ze kon springen, galopperen en buiten rijden als de beste. Jammer genoeg begint haar lijfje stram en pijnlijk te worden. Ze wil niet graag meer meedoen met de kinderlessen. Ze is dus "met pensioen". Ze mag bij ons oud worden en aangeven waar ze nog wel zin in heeft om te doen.

Cindy, staat in geschreven in het Welsh stamboek, maar ze lijkt veel meer op een Kaspisch Paard. Ze heeft het formaat van een B-pony (1.20). Ze is geboren in 1999. Ze had al veel meegemaakt voordat ze bij ons kwam en moest wel het één en ander verwerken voordat ze helemaal gelukkig was. Sinds 28 september 2016 woont ze bij ons.Ze is een geweldige aanvulling voor de lessen als wandelpaard. Ze loopt niet zo veel meer in de lessen, maar ze laat zich af en toe nog poetsen door de leskinderen en ze is dol op Shaqir en Dancer.

Shaqir (12 oktober 2006) is een Kaspisch paard met het formaat van een A-pony (25 september 2020). Kaspische paarden zijn dus geen pony's. Oorspronkelijk komen ze uit Iran . Shaqir is geboren en getogen op

Levend Landgoed NOVA in Eext, Drenthe. Hij was beleerd voor de kar, maar hij had al een poosje niet zoveel meer te doen. Dus toen ik op zoek ging naar een pony voor mijn jongste leerlingen zei Nanda: "ik heb precies het goede paard voor je! Hij is super-eerlijk." Nou, dat klopt: na drie weken was hij al zo goed bezig dat er een meisje op zijn rug kon passagieren. Hij is de andere ruin in ons gezelschap en is een knap setje met Cindy. Dancer is ook dol op hem. Hij doet graag de lessen in de bak met de kleinste kinderen. Grondwerk en obstakelparcoursen kan hij ook goed. Hij is erg gevoelig voor prikkels, waardoor zijn "spanningsemmertje" snel volloopt. Buitenritten zijn teveel voor hem zijn, maar in de bak en in de wei doet hij graag mee.

Foxy (19 juni 2010), is een E-pony (1.57). Ze woont sinds 24 augustus 2017 bij ons. Haar vorige eigenaresse wilde graag een meer natuurlijke woon- en werkplek voor haar. Via onze toenmalige gezamenlijke dierenarts maakten we kennis. Omdat Weidelief net verhuisd was en de kudde zich weer moet zetten naar de nieuwe situatie, wilde ik eigenlijk geen nieuw paard. Maar ze bleef rustig en vriendelijk aandringen. Ik ging bij Foxy kijken en... was meteen verkocht. Wat een beauty en wat een zacht karakter! Ze is dressuur gefokt, getraind voor de cross en dol op springen. Ze moest eerst wennen aan het buitenleven in de kudde, wat zowel vrijheden als verantwoordelijkheden met zich meebrengt. Ook onze manier van doen was wat vreemd voor haar. Algauw leerde ze dat het heerlijk is om aan een lange teugel door het bos te draven met haar neus in de bladeren. Ze heeft een goeie positie in de kudde; niemand pakt haar eten af, behalve Vidar natuurlijk. Foxy loopt graag in de kinderlessen. De kinderen kunnen veel van haar leren; ze is een goed schoolpaard geworden en ze is een aanwinst voor de kudde. Door haar gevoeligheid zet ik haar niet meer in voor coaching; ze kan de emoties van mensen niet goed verwerken. Ze heeft er last van en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Dancer een d-pony, is een New Forest merrie (14 mei 2016). Ze woont sinds 31 juli 2023 bij Natuurijk Paardleiden. Ze heeft al wedstrijden gedaan en is aan veel gewend. Ze gaat graag mee naar buiten en ze vindt de rijbaklessen met de leskinderen ook leuk. Ze is van nature extravert en vol bravoure. Dat betekent dat ze niet zo snel bang is en soms een beetje heftig in haar gedrag. Dat komt omdat ze zó graag wil meedoen, dat het soms iets teveel is. Gelukkig kennen we dat al van Donna. Ze is nu druk bezig om alles te leren wat wij zoal doen en ze lijkt het allemaal leuk te vinden. Dancer is een welkome aanvulling op de kudde omdat ze graag meedoet met de lessen en snel leert.

IN MEMORIAM

Helaas zijn er ook al paarden overleden sinds de start van Natuurlijk Paardleiden in 2009. Ze blijven voor altijd onderdeel van onze verhalen. Deze kun je vinden op de verhalenpagina.

Charly de Shetlander

Op 1 juni 2016 is Charly overleden. Hij is net geen 13 geworden. Maar we hebben veel en goede herinneringen aan hem. Zo wilde Charly altijd wel graag gedragen worden als hij mee naar buiten moest. Helaas voor hem deed ik dat niet, daarom ging hij af en toe in de remmen. Dan heb je 250 kilo graniet aan de grond genageld staan. Charly was de eeuwige baby. De kinderen konden wel op zijn rug zitten en een beetje rijden, maar een rij-pony werd hij niet meer. Te laat ingereden en teveel aardepaard, denk ik. Eten was zijn grote hobby en dat is hem noodlottig geworden: hoefbevangenheid.

Joya de Arabier

Joya (16 april 1989-24 maart 2018), een Arabier die het grootste deel van zijn leven op stal had gestaan voordat hij bij ons kwam. Hij genoot zichtbaar van het buitenleven. Al kostte het wel enige tijd voordat hij eraan gewend was. De eerste winter wilde hij graag 's nachts op stal. De tweede winter was hij er met geen stok meer in te krijgen. Hij had de laatste jaren een eigen schuilstal met uitloop, een dikke deken en slobber om op gewicht te blijven. Joya was heel lief en vooral heel betrouwbaar. Hij was lief voor jong en oud, ervaren en onervaren. Joya kon het met alle paarden goed vinden die het hem niet moeilijk maakten. Als er een gast-paard bij hem in de wei kwam te staan, dan was er geen enkele strijd.

Hij mocht bijna 29 jaar worden!

Julia de Shetlander

Julia (14 juni 1994-20 maart 2020) was een mini-shetlander. Ze was met haar zoon Charly  gezelschapspony voor een fokpaard, voordat ze bij ons kwamen wonen. Julia werd niet bereden, wel was ze fokmerrie. Charly was haar laatste kind.
Toen Julia en Charly pas bij ons woonden braken ze geregeld uit, tot wanhoop van ons en de buren. Ze hebben een tijdje bij een andere pony in de wei gestaan die in afwachting was van een nieuw maatje (paarden mogen niet alleen zijn). Om de één of andere reden hadden ze het daar niet naar hun zin. Ze waren zo blij dat ze weer thuis waren, dat ze daarna nooit meer zijn uitgebroken!

Jammer genoeg is Julia bij ons gekomen met een kuchje dat sindsdien is uitgegroeid tot chronische bronchitis. Toen er op haar 25ste een longontsteking bij kwam en de antibiotica niet aansloegen, moesten we helaas afscheid nemen.

VERHUISD: Weidelief het Reinlands Trekpaard

Weidelief (8 maart 2003) is een Reinlands Trekpaard. Haar kracht is gedrag spiegelen. Ze heeft (op haar voorwaarden) al menig volwassene geholpen op een manier die voor mij niet eens altijd zichtbaar is. Ze doet "iets" bijzonders.
Haar andere kracht is paarden opvoeden. Ze is een hele goede surrogaatmoeder. Charly had het goed bekeken: toen Julia haar hart aan Vidar gaf, ging hij op zoek naar een nieuwe mama en hij vond een hele goeie. Ook Donna heeft een hoop van haar geleerd.

Alhoewel ze de kleuren van een Haflinger heeft, is ze dat niet. Dit soort paarden wordt gebruikt om boomstammen uit het bos te slepen. Weidelief heeft een iets andere achtergrond. De meeste tijd heeft ze in de wei doorgebracht met andere paarden, nadat ze van een stoeterij in Duitsland was gekomen.. Ze was nauwelijks beleerd toen ze bij ons kwam wonen maar ze had wel al nare dingen meegemaakt met mensen. Na verloop van tijd wilde ze niet meer getraind worden en echt dol op mensen (met uitzondering van Mirre, die toen nog vlakbij ons woonde) is ze nooit geworden. Sinds 2017 woont Weidelief bij Mirre. Ze hebben het daar enorm naar hun zin met elkaar. Sinds dit jaar (2024) is Weidelief met pensioen en daar geniet ze enorm van.